Witajcie kochani,
Udostępniam już to co mam. To jest część II Jubileuszowych wspomnień za rok 2015, ale dodam tutaj jeszcze ( na końcówce) dwa ważne zdarzenia z tamtego roku, jako że wtedy było ich wg mnie najwięcej. Ponadto na początku i na końcu tego reportażu zrobię link do części I - tak aby można było zobaczyć tutaj już cały rok 2015, walczę jeszcze z linkami i fotkami i innymi też, ale już niedługo. Może po tym weekendzie dam radę? Mam wrażenie że udało mi się dobiec do końca. Oglądajcie więc i miłych wrażeń życzę.
..a poniżej oglądajmy już część II tamtego tj. 2015 roku..
....................................................................................
...jeszcze w czerwcu 2015, mieliśmy wspaniałą wycieczkę integracyjną do Jugowic...
Popatrzcie tylko ile radości sprawiają nam wszystkie integracje, a w tym konkretnym przypadku integracja w Jugowicach. Pomimo porannego chłodu Majka np tak się rozśpiewała (było dość kameralnie) , że do śniadania trudno było ją uciszyć. A okoliczne klimaty okazały się nie do zastąpienia niczym innym, ani nawet podobnym. Zobaczcie i poczytajcie o tym proszę, najlepiej osobiście:
Racje integracje i inne takie tam...
Grupa niezwykle jest zdyscyplinowana
I wycieczka przez nas bardzo wyczekana
Niektórym czas do wyjazdu aż tak się wydłużył
Że przyszli na parking kilka godzin przed podróżą!
A Bóg łaskawie na nas patrzył - choć z wysoka
Że przyjazna nam była i pogoda i przydługa droga.
Radowała nas niezwykłą urodą cała sudecka okolica
I wijąca się tu i ówdzie rzeka nasza - urocza Bystrzyca
Cieszyliśmy się wolnością pozbawioną smyczy codzienności
Korzystając z księdza dobrodzieja albertyńskiej gościnności
Basia . . .
Prezeska do 3-ciej osiemnastki nam się tam przyznała
I ze swoim Jasieńkiem szampany kolejne stawiała stawiała…
A my: sto lat! huknęliśmy jeszcze całkiem trzeźwym głosem ładnie
I jeszcze jeden i jeszcze raz - ile razy? nikt tego nie zgadnie.
Wycieczki piesze acz niełatwe, okazały się do pokonania
Ach atrakcyjność zwyciężyła potrzebę drugiego śniadania
Wieczorem zapłonęło ognisko na pięknej górskiej polanie
Był pyszny bigos kiełbaski z pieca smaczne było grillowanie
Śpiewom przyśpiewkom i pięknym toastom końca wprost nie było
Nie wiem już sama sen to był tylko? Czy naprawdę to się wydarzyło ?
A gdy już po obiedzie kawę z ciastem dojadaliśmy sobie smacznie
Czekając wyjazdu - zdałyśmy sobie sprawę z niezwykłego farta
Jaki zdarzył nam się tam właśnie na wycieczce i że była tego warta
I że nikt nigdy nie odbierze nam tak pięknej integracji
"POMYSŁOWEJ"
Należałoby za wszystko podziękować Basi (prezesowej)
Której hymn się należy od nas tj Babskiej Rzeczy Pospolitej
Za wszystko co czyni skromnie nie czekając nagrody sowitej
Choć może nie zawsze jesteśmy jakoś nadzwyczaj wylewni...
To Twojej prawości i pracowitości Basiu zawsze pewni !
Dziękujemy Wam wszystkim za to że byliście tutaj z nami
Za organizację wycieczki Asia (!) i że siebie mamy!
Dziękujemy z wszystkich naszych ludzkich mocy !
A jeśli będzie potrzeba dalej służymy pomocą
Sobie sami zawsze
Ale innym także
......................................................
Link z relacją zdjeciową z wycieczki
Oglądnijcie to sobie spokojnie i z detalami.
A kolory tamtego lata? były przepiękne. Zobaczcie tylko:
P o l s k i e l a t o - 2015 r.
Dojrzewają złote łany polskich zbóż
Ciężkie kłosy gną ku ziemi się bo przecież już
Nadchodzi czas dojrzałości czas zbiorów i żniw
Te miesiące tak szybko mijają tak pędzą aż dziw . . .
Że żadna siła ich nie zatrzyma ich pędu nie zwolni
Biegu natury nic nie zatrzyma i tak po zimie zima
Wiosna wybucha, lato przygrzewa by potem
Jesień okryła całą przyrodę najszczerszym złotem
Czy my czujemy ten bieg natury? ten cud nad cudy?
Czy podziwiamy czy przeżywamy czy dni liczymy?
Czy napełniamy się tą energią darmo nam daną ?
Czy radość życia wciąż nas zachwyca co rano?
Pytam...
Byśmy świadomie delektowali się jej urokami
By radość miłość i by kochanie wciąż były z nami
Wdychajmy szczęście boskiego lata i je smakujmy
A podziwiając cuda wszechświata
Niebu dziękujmy!
Pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie z Mazowsza Majka
............................
Spotkanie z profesorem Miodkiem
Oryginalny tekst z tamtego spotkania...a
Z perspektywy czasu -
Dopowiem Wam Kochani o co chodziło w tym spotkaniu- własnymi słowami teraz. Zamieściłam pod głównym tytułem link z oryginalnej (mojej) relacji z 2015 roku. Jego treść kończy się na zapowiedzi emisji naszego nagrania w tv i w radio...
A oto cd tamtego wydarzenia. Oglądałam wszystkie emisje, i co? okazało się że moje pytanie wraz z odpowiedzią gdzieś się zapodziało, przepadło! Nie mogłam uwierzyć. To był okres, że uczyłam się sama słowa Senior, bo mi się wcale nie podobało. Tchnęło jakimś rasizmem?.. Bo niby dlaczego wyizolowano z grupy całego społeczeństwa ekstra grupę SENIOR? Ludzi po 50, 60, 70, 80 ..roku życia? Dlaczego? Otóż dlatego też, uznałam spotkanie z prof. Miodkiem za najlepszą okazję i okoliczność, aby zadać to pytanie Autorytetowi, które mnie tak nurtowało. Liczyłam na uczciw i wyczerpującą odpowiedź, i na takie wyjaśnienie, które usatysfakcjonuje mnie i tych wszystkich, którzy podobnie myślą. Kochani! Nic bardziej mylnego. Sam Profesor przy montażu tego nagrania uznał, że jego odpowiedź nie jest dostatecznie satysfakcjonująca ani mnie, ani tym bardziej Jego. A była to zawiła odpowiedź, z której nie dość jasno wynikało, czy słowo senior brzmi dumnie(?). Coś o młodych sportowcach grających w grupach seniorskich? i że to chluba? Zatelefonowałam więc do programu. Rozmawiałam w powyższej sprawie z panią Redaktor i powiedziała mi, że profesor uznał swoją odpowiedz za niedostateczną i że ona została wycofana wraz z pytaniem. Że przeprasza bardzo, i że może do tego jeszcze kiedyś wrócimy, gdy Profesor uzna że jest gotów...
...chciałam Wam to dopowiedzieć, gdyż odpowiedź na moje pytanie nie wyczerpała moich wątpliwości do dzisiaj, ani też nie była satysfakcjonująca dla Odpowiadającego. No cóż, może jeszcze będzie okazja? Ja ciągle mam nadzieję i tak łatwo nie odpuszczam...
...........................
Dla zmiany nastroju - kolejna integracja :
M I Ę D Z Y Z D R O J E
Międzyzdroje - relacja fotograficzna...
I zmiana nastroju na bardziej refleksyjny
Potłuczone marzenia
Kruchych marzeń naręcze…
Nazbierane w ciągu życia marzeń naręcze
rozsypało się nagle i głośno spadło na bruk
patrzą zaskoczone oczy na ostre krawędzie
marzeń roztrzaskanych na rozstaju dróg
i... bezradnie opuszczone ręce
niczym bukiet co stać miał w wazonie
ale wypadły z rąk nagle i nieuważnie tak
że umierają tu na bruku niczym egzotyczny ptak
uderzony w przestworzach nagłym gromem!
Roztrzaskały się marzenia moje
a najmocniej te utkane najdelikatniej
nie, tego misterium już nie posklejasz
zbierz je starannie w białe płótno zawiń
w sercu pochowaj a w pamięci zachowaj
albo zapomnij!
Potem inny bukiet układaj wiosenny...
z mgieł porannych i z romantycznych nocy
(w najświętszym milczeniu by nie stracił mocy)
I starannie dobieraj po jednym codziennie
kwiat marzenie, wyjątkowy, może akacjowy?
a uplecioną ikebanę marzeń pełną gracji
pielęgnuj i dbaj czekając realizacji
tych wyjątkowych osobistych marzeń
w które nigdy zwątpić nie wolno!
podobno
..............................
Marzenia są tak ulotne niczym puch.
Ale przecież nie zawsze jest aż tak żle ( ! )
....................
Kolejna odsłona tamtej jesieni to:
Niezwykłe wydarzenie kulturalne jakim dla mnie było wówczas tj we wrześniu 2015 r. spotkanie z Kazimierzem Kutzem i z Barbarą Kraftówną we Wrocławskiej Filmówce pod Iglicą w związku z ciekawą rocznicą (czytaj niżej) ...
Film jest o niełatwej miłości dwojga młodych ludzi z bagażem trudnych wojennych przeżyć. Film jest czarno biały co dodaje mu jakby dokumentalnego charakteru. W tle widzimy architekturę powojennego Kłodzka w województwie naszym dolnośląskim. Film ma zmodyfikowany dźwięk współczesną techniką / technologią cyfrową i głos bardzo na tym zyskał, jest teraz po tych korektach dobry, czysty i przyjemny w odbiorze.
Mnie poruszyła najbardziej zróżnicowana opowieść Kazimierza Kutza na temat filmu, gdzie całość wspominał i opowiadał w sposób sobie właściwy, tzn naturalny, dosadny a chwilami nawet rubaszny. Natomiast o miłości tamtych dwojga bohaterów filmu opowiadał zupełnie inaczej, uważniej, subtelniej, i tak jakoś miękko, ciepło i lirycznie, że natychmiast wybaczyłam mu wszystkie wcześniejsze (nawet te nie cenzuralne) dosadne słowa.
Tyle chciałabym od siebie powiedzieć.
Potem już były tylko gratulacje, uściski, autografy et cetera... Ja osobiście gratulacje złożyłam jedynie Basi Krafftównie, bo ją znam trochę i bardzo lubię, uściskałyśmy się serdecznie wzajemnie, życząc przy tej okazji wzajemnie najlepszego na najbliższy czas. Autografów nie gromadzę. Wieczór był wspaniały, wart tych kilku (4) spędzonych tam godzin, bo tamte emocje i ich wspomnienia sprzed lat towarzyszyć mi będą jeszcze długo, długo. Dziękuje za możliwość takiego przeżycia. Dziękuję. Bilety wstępu były prezentem dla Seniorów, ale miejscówki obowiązywały. Wydawano je w Centrum Seniora. A sala choć ogromna - to pełna była, w tym młodych ludzi - po brzegi. Cieszę się że Wam to mogłam opowiedzieć.
......................
Kolejnym niezwykłym wydarzeniem tamtego bogatego w ciekawe zdarzenia roku 2015 - był udział naszego Stowarzyszenia Pomysł na Życie w Krajowch Targach Organizacji Pozarządowych
N G O
Targi NGO / PnŻ - 24.V.15r - Hala Stulecia
Nasza reprezentacja spisała się na medal, nikt nie zawiódł...
I. W niedzielę 24.V.15r na Targach NGO sprzyjała nam pogoda, zdrowie i humory. Wszyscy, którzy się zobowiązali stawili się na swoje dyżury. Informowaliśmy o naszym Stowarzyszeniu, rozdaliśmy ok. 70 ulotek reklamowych, niektóre kontakty i propozycje notowaliśmy aby nie zapomnieć i na spokojnie je potem rozważyć. Zdjęcia najlepiej zobrazują atmosferę, jaka w okolicach naszego namiotu panowała:
1 komentarz:
Mam na myśli nasze Stowarzyszenie, nie patrzyliśmy na konieczne dyżury, a że było sympatycznie - spędziliśmy w swoim uroczym towarzystwie naprawdę wiele godzin, z dumą prezentowaliśmy na fotografiach swoją działalność gimnastyczną, turystyczną i rozrywkową. Była też nasza Kronika, dla której (niestety !) zabrakło miejsca i zabrakło choćby jednej fotki - a szkoda, bo ja bardzo się przy niej napracowałam. Dziękujemy Wam drogie Koleżanki za Waszą obecność, za piękną reprezentację naszego Stowarzyszenia. Nawet faceci (choć nieliczni byli - to jednak) zainteresowali się naszą działalnością, i ....urodą naszych Koleżanek zresztą też! Zatrzymywali się u nas najczęściej. Fajnie było - prawda? Nasza działalność została upublicznionawreszcie i bardzo rozkwitła. Do następnego spotkania Majka
(w których osobiście uczestniczyłam, a które dały mi wiele satysfakcji). więcej na ten temat w załączonym linku, z którego można się będzie dowiedzieć jakie wspaniałe zajęcia mieliśmy.
Gala Senior Danse Projekt - zobaczcie sami co się działo...
Relacja z Gali Senior Danse Projekt ((pierwsze dwie osoby z lewej to ja z Maćkiem, gdzie widać nas słabo, bo wciąż rozmawialiśmy o wrażeniach i emocjach)), a poniżej to już nasze tańce...
Kochani, podaję poniżej, niczym na złoconej tacy, linki do naszego pokazu.
Dziękujemy Wam serdecznie za wszystko, za wyróżnienia dla nas (pewnie na zachętę?), i za to wszystko bardzo, bardzo Was kochamy. Gdyby nie Wy – nie byłoby tej dzisiejszej uczty…
Podziękowania kieruję do naszej niezawodnej koleżanki fotoreporterki – Ewy Przygody, za jej wytrwałość i wielką, konsekwentną wiarę, że warto dla nas wykroić czas, pomimo przeróżnych ograniczeń. Dziękujemy Ewo!
I. / Tu zamieszczam linki Ewy Przygody, która zmontowała całość w dwóch szczegółowych częściach wraz z pięknym zaproszeniem na ponowne pokazy.
https://www.youtube.com/watch?v=gLf8uywJXfU część 1) relacji
https://www.youtube.com/watch?v=OCY3KIctYeU cz.2)
I…cyt. Ewy P. „Proponuję jeszcze skorzystać z zaproszenia p. Ani na Rewię Taneczną w Centrum Kultury Zachód w dniu 28 listopada br., Można będzie skonfrontować i przeżyć wszystko na nowo”.
II. / Tu zamieszczam linki od Ani Zielińskiej, z których:
w pkcie 1.) są choreografie wszystkie wg kolejności występów
https://www.youtube.com/watch?v=__IuyAkyrUA&feature=youtu.be
https://www.youtube.com/watch?v=sUddybXJ61A&feature=youtu.be
https://www.dropbox.com/sh/o9hatz14l9m0qon/AAA_Oe_tw1cf5IMpfQGc75z1a?dl=0
Kochani, link ze zdjeciami trudno się otwiera, ja też tego doświadczyłam, ale za którymś razem udało mi się...
Oglądajcie – bardzo proszę, a w przyszłości sami dajcie się namówić na taniec, na ruch, na wspaniałą grupową aktywność. Serdecznie wszystkim Seniorom dziękujemy za udział, a na przyszłość także polecam podobną zabawę.
Próbę ogarnięcia wielkiego tematu podjęła Majka a wszystko to dla:
dla przyjaciół, na pamiątkę i jako dowód że daliśmy radę,
bo" jak nie my to kto? - to nikt..."
