Dzwoneczki dzwoniące na alarm...

Dokąd zmierzamy

 

 

 

 

 

Zaskoczenie  

Najbardziej niespodziewane . . .

Wciskało się niechciane w każdą szczelinę życia

Burzyło misternie zbudowane plany

Bez dyskusji !  a decyzyjnie !

Za nas. Podstępnie i…

Bezwzględnie

 

 

 

 

Wpadliśmy w dziwną rzeczywistość

Mimo braku akceptacji dla niezaplanowanej

Zawsze trudny jest brak rozmówcy. Argumenty żadne

KTOŚ przebiegunował nam życie bez nas

A czas zaklęty w trn sposób

Stał się constans

Od wtedy i ..

Trwa

 

 

 

 

Wbrew woli. Na przekór wszystkiemu…

 

 

 

 

Białe okazało się czarne

I w czerń powoli zamieniało się (...) prawie wszystko

Jak noc polarna trwała i trwa nazbyt długo

Pogodzić się z tym nikomu nie łatwo

Zaskakująca gra jest nie fair

Czekanie na coś co będzie

Szach? Mat? Czy co?

Nikt nie wie

 

 

 Bezradność!

Bezbronność!

Beznadziejność!

Trwające w nieskończoność

I znikąd nadziei  i tej wcale do nas nieśpieszno

Choć miliony dzwoneczków już słychać 

Na alarm dzwonią!

Na alarm...

 

 

 

Kochani, przecież zawsze tak nie będzie. Brak nam cierpliwości. Nie umiemy się odnaleźć w nowej rzeczywistości, ale przecież przetrwamy. Poczekajmy jeszcze, pewnie jest daleko, ale już zbliża się do nas wiosna!, i ostatecznie - damy radę. Już teraz w myślach i planach budujmy nową, dla siebie lepszą - rzeczywistość. Planujmy najlepsze (ja tak robię!) sytuacje. Bądźmy przygotowani, niech przynajmniej ta nowa, dobra - nas nie zaskoczy, a jeśli nawet, to tylko w najlepszym znaczeniu.

 

Wiosna jestem..

 

 

Serdeczności tysiąc dla Was i do następnego usłyszenia  - Majka