Rozliczajmy życie na bieżąco...

 

 

 

 

 

   

Pamięć każdej myśli…

Zagubiona dawno myśl
Nawija się mozolnie i zwrotnie!
Na szpulę (nie)codziennych wydarzeń
Splątana nieuwagą niepamięcią marazmem
Życiowych przygód zostawia na matrycy odcisk
Trwały, mimo naszej niechęci, uwięziony
Tkwi tam latami…
By nagle:
Wyrwać jej właściciela z komfortu „niebytu”
By dręczyć niepokoić uwierać i by wymusić swoje
Przypomnienie!
A takie? Nie każde jest miłe..
Nie każde chcielibyśmy wskrzesić
I nawet nie każde uznać za własne!!!
Ale „przypomnienie” pragnie przynależeć
Obudowuje się przed „zapomnieniem”
I tak niby uśpiona, pominięta myśl
(często w przeogromnej liczbie)
Wraca do nas - współtworząc
Najtrudniejszy bagaż, taki
Który wymaga pilnego
Przepracowania
******
Zróbmy to...
Dla świętego spokoju!

 

 

 

 

 

Korzystając ze wspaniałego, pięknego lata – cieszmy się życiem!
................................................................................................
Są na tym świecie sprawy takie, które chcielibyśmy zapomnieć. Mnie się to nie udaje i doszłam do wniosku, że każdy problem, każdą trudną myśl, nawet najbardziej traumatyczną, należy starannie przepracować samemu lub z pomocą specjalisty, a po co? A dla normalności i dla spokoju. Z własnego doświadczenia – polecam. 

I serdecznie pozdrawiam - Majka