Wolność z moich marzeń...

 

Być jak ptaki

Gdy miałabym skrzydła...
Wzleciałabym wysoko jak najwyżej
Aby poczuć wolność prawdziwą
Bez liczenia minut godzin lat
Bez absurdalnych ograniczeń
Bez wiecznych uzależnień
Bez nakazów i zakazów
Bez zbędnych paragrafów
Bez łaknienia wody i chleba
Bez ram w jakie mnie wbito  
Bez imion i bez dat...
Incognito!

 

Byłby to czas przeznaczony sobie
Na odkrywanie prawd kolorowych
Zaskakujących osobliwych nieoczywistych
Wyszukanych na moich tylko warunkach
Byłabym wówczas wolna absolutnie
W nieokreślonym bliżej czasie
Ani przestrzeni . . .

Myśli moje niczym ptaki
Szybowałyby wysoko lekkie jak puch
Dowolnie ale logicznie się przemieszczając
Według im tylko znanego kompasu

Gdzieś tam w nieprzeniknionej przestrzeni nieba
Zawsze odnajdując właściwą drogę (!?)

 Boże!
Tylko o jedną taką chwilę proszę
Smakowałabym tę wolność
Na wyłączność !!!

Przynajmniej marzyć wolno nam bez ograniczeń. Nie wiem, jakie marzenia mają ptaki? i czy one są świadome własnej wolności? Szczęścia? Może dla nich to "chleb powszedni". A może też maja tak piękne marzenia jak ja - i je realizują właśnie? bo ich marzenia są i kierują się instynktami? ..odlatując i powracając? Takie różne pytania i przemyślenia mnie "dopadają" szczególnie gdy zastanawiam się nad własnym i w ogóle nad ŻYCIEM. Kochani, macie zapewne swoje własne przemyślenia? I marzenia. Życzę, by wszystkie one spełniły się możliwie najszybciej. Odzywajcie się jednak do mnie, choć czasem, tylko o to proszę...

Serdecznie pozdrawiam - Majka