Jesienna nostalgia...

                                                         

                 

       Ostatni liść... 

.cicho spada liść jesienny...
dzień się staje krótki ciemny
nawet słońce gdy z wielkim trudem
spoza ciężkich chmur nieśmiało wyjrzało …
blado się uśmiechnęło jakby „dzień dobry kochani”
ostatni raz w tym roku powiedzieć nam chciało
Krople rosy na jesiennej trawie błyszczą
Złotem i miedzią liściowe dywany się pysznią
radośnie (gdy sucho) szeleszcząc pod nogami
A poranki spowite w gęstej jesiennej mgle
Wilgotnym nocnym chłodem mocno pachną i...
Tylko patrzeć jak całkiem w zimę zapadną

Spoglądam w niebo smutno i z niepokojem 
Czekam aż ostatnie liście z drzew wreszcie opadną
Ech czasie nieubłagany...
Czemu tak pędzisz i dokąd się śpieszysz?
Daj nam czas i szansę życiem się jeszcze nacieszyć
Jego urodą pięknem natury właśnie tym wszystkim
Co bardzo kochamy i co nam takie bliskie jest
Daj nam tę wyjątkową szansę na „jeszcze”
miną przecież śniegi wichry i deszcze
I znów zakwitniemy z nową wiosną
I jeszcze nam skrzydła odrosną...
I cieszyć się będziemy sobą
i światu będziemy ozdobą
Tylko nam nie odbieraj
Szansy na tę radość
Może ostatnią? 

Kiedyś
..także dla mnie spadnie
pożółkły ostatni jesienny liść
Czy mnie wtedy jakoś zaskoczy?
może. Ale skoro będę musiała już iść
To pójdę - nie będę się droczyć bo...
Ciekawa (ja zawsze) wszystkiego
nie mogę więc tego przeoczyć
aby się jednak dowiedzieć
muszę sama zobaczyć
na własne oczy i…
wtedy już będę
wiedzieć!

Kochani serdeczne pozdrowienia z pięknej końcówki jesieni - 2024 r.

(mój komputer się znalazł z powrotem na swoim miejscu. Macie jeszcze obiecane ode mnie cudne fotki z jubileuszowej imprezki / Sektor3 - i zaraz je tu zamieszczę ale już w nowym poście..)

Majka

...ostatnie tegoroczne jesienne cudeńka...

c