Niezwykłe wydarzenie kulturalne...

Wydarzeniem tego sezonu dla mnie było...

 

Poniedziałkowe (28 września 2015) spotkanie z Kazimierzem Kutzem i Barbarą Krafftówną w 55 rocznicę wyprodukowania powojennego filmu „NIKT NIE WOŁA” właśnie tu – we Wrocławskiej Filmówce pod Iglicą, na ulicy Wystawowej 1. Wydarzenie to niezwykłe, bo przed emisją filmu mieliśmy półtoragodzinną sjestę, czyli pogadankę z reżyserem Kutzem i z dwiema aktorkami z tego filmu. Rozmowa kręciła się wokół tamtych powojennych lat podczas nakręcania filmu technikami z czasów niemal „króla Ćwieczka”. Dla reżysera był to już 3.film w jego karierze po wcześniejszych „Sól ziemi czarnej” i „Perła w koronie”.

 

Film jest o niełatwej miłości dwojga młodych ludzi z bagażem trudnych wojennych przeżyć. Film jest czarno biały co dodaje mu jakby dokumentalnego charakteru. W tle widzimy architekturę powojennego Kłodzka w woj.dolnośląskim. Film ma zmodyfikowany dźwięk techniką / technologią cyfrową i głos bardzo zyskał, jest dobry i czysty w odbiorze.

 

Mnie poruszyła najbardziej zróżnicowana opowieść Kazimierza Kutza na temat filmu, gdzie całość wspominał i  opowiadał w sposób sobie właściwy, tzn naturalny i dosadny. Natomiast o miłości dwojga bohaterów filmu opowiadał zupełnie inaczej, uważniej, subtelnie, i tak jakoś miękko, ciepło i lirycznie, że natychmiast wybaczyłam mu wcześniejsze dosadne słowa.

Tyle chciałabym od siebie powiedzieć.

Potem już były gratulacje, uściski, autografy et cetera. Ja osobiście gratulacje złożyłam Basi Krafftównie, uściskałyśmy się serdecznie wzajemnie, życząc przy tej okazji sobie wzajemnie najlepszego na najbliższy czas. Autografów nie gromadzę.

 

Wieczór był wspaniały, wart tych kilku spędzonych tam godzin, bo tamte emocje towarzyszyć mi będą jeszcze długo długo… Dziękuje za możliwość tego przeżycia. Dziękuję.

 

wrażeniami podzieliła się z Wami – Majka