środa, 30 grudnia 2020

Karnawałowe strofki z 2015 roku - wspominajmy...

Tańczmy! gdy orkiestra gra...

Zawirował świat w Karnawale
Światełkami zabłysnął zaszalał...
Że aż tak nas zaskoczy zamroczy..
Tego nikt nie spodziewał się
 …wcale!

( Jak Titanic w swój pierwszy rejs
Ruszyliśmy pełni nadziei
Na niezwykle ciekawą przygodę
  I muzykę co gra tam do dziś
  I tamten przepych co wiecznie lśni
I po nadzieję 
Która ciągle się tli.. )
                                                                      .................
Nasze serca jeszcze wciąż romantyczne
Wirujemy po życia parkietach
Tańcząc jakiś taniec chocholi
Oglądamy 
Śmiejące się "chichy"
Tylko świat jakiś smutny i cichy
Jakby zamarł nagle. . .
Wpół tanga

symboliczny taniec Zorby... 
.................
Ale bawmy się jeszcze śmiejmy się tańczmy
  Przecież Karnawał to bal jest nad bale
  Gdy nie przyjdziesz choć żeś zaproszony 
Drugi raz nie zaproszą cię wcale
Pozostaniesz smutny i sam
Mimo że to Karnawał
  I orkiestra gra!
 

 Tak pisałam w 2015 roku, nie wiedząc przecież, że kiedyś nastąpią aż takie zmiany! Będziemy się oczywiście bawić, ale na prywatkach / domówkach, albo wpatrzeni w programy tv. Tak jak potrafimy bawmy się. Polecam ruch i aktywność i potańczmy, nawet solo. Pozdrawiam serdecznie - Majka

2 komentarze:

  1. Majko! Dzięki Ci za te piękne wspomnienia... A my wreszcie kończymy ten pechowy (żeby nie powiedzieć: przeklęty) 2020 rok...i tak tańców -zero; zabaw -zero...a domówki nie zastąpią parkietu i atmosfery muzyki na żywo... Pozdrawiam serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
  2. Cieszę się bardzo Czesiu, że się czasem odzywasz...
    Mam wrażenie jak gdyby zapanowała jakaś dziwna zmowa milczenia.
    Czemu? nie wiem, był czas Adwentu, może stad taka powściągliwość?
    Przepadł gdzieś ten duch w "narodzie" który powodował, ze nasze Stowarzyszenie było aktywne, optymistycznie do życia ustawione na przekór wszystkim przeciwnościom, po prostu żyło! ale to się dawno skończyło. Sama już nie wiem, to jest jak walka z wiatrakami...

    Wracając do aktywności parkietowej, ta oczywiście że powróci. Jeszcze będziemy się bawić i cieszyć swoim towarzystwem. Jeszcze będzie wspaniale. I tego nam wszystkim życzę - Majka

    OdpowiedzUsuń