Szczególne miejsce
Miasteczko Milczących
Z planowo rozmieszczonymi
Kwaterami skwerkami i uliczkami
Stare dęby dumne swoją przeszłością
Uważnie obserwują każdego gościa
A szczególnie tych nieproszonych
Kroczących zamaszyście beztrosko i
butnie
Dyskutujących zbyt głośno i nie na temat
Śmiejących się donośnie i wulgarnie
Lekceważąc Wielką Obecność
Tych co odeszli…
Ich zwyczaje
Inne od naszych (!)
Najcenniejszy Im święty spokój
Niestosowna obyczajność
Natręctwem się staje
Wizytą niechcianą
Okażmy wdzięczność Ich gościnności
Tak by nasze z Nimi spotkanie
Było namiastką świętości
1 listopada 2017 r
Uroczystego świętowania życzę Majka
Majeczko Kochana! Piękny wpis i jaki trafny... Dzięki Ci za to i nie tylko(!). Pozdrawiam serdecznie!
OdpowiedzUsuńCzesławie witaj....
OdpowiedzUsuńŁadnie napisałeś, bardzo ładnie. Dziękuję. Cieszy mnie Twoje zdanie. Też pozdrawiam serdecznie - Majka
Witaj Majeczko! Twoje wiersze jak zwykle dają dużo do myślenia. Otaczająca nas rzeczywistość, czasem nieciekawa, przelała się również na cmentarze i to jest smutne. Mimo wszystko, mam iskierkę nadziei, że będzie lepiej, piękniej i radośniej, a przede wszystkim godniej.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie i czekam jak zwykle na następne wiersze. Gorące uściski.
Doskonałe określenie "...nieciekawa rzeczywistość przelała się również na cmentarze" bo tak to bywa. Na szczęście nie jest to nagminny problem, ale zdarza się niestety. Ogólnie jest wspaniale, uroczyście, godnie i niech tak trwa zawsze.
UsuńKochana Antonia, dziękuję że zaglądasz, pisząc - zawsze mam Ciebie na uwadze, a że jesteś w zasięgu moich myśli tym bardziej dzięki. Serdecznie pozdrawiam i do następnego Majka