Ś w i ę t u j e m y . . .

 

Kochane Panie,

Świętujmy w sposób szczególny,

z największą świadomością  naszego święta…

W sposób wysublimowany i godny..

Bo też dzień jest wyjątkowy.

I dla nas stworzony..

                                                   Jest tendencja dyskutowania:

potrzebne to święto czy nie?..

Nie takie pytanie stawiajmy,

przecież Dzień Kobiet

świętem jest nie z czyjejś tam łaski,

i nie dla jakiejś tam byle przyjemności…

Jest symbolicznym uznaniem dla Pań,

dla międzyludzkiej równości,

dla ich wyjątkowej pracowitości i wrażliwości,

dla naszych zalet szczególnych

dla kobiecości, wielkiej mądrości,

dla łagodności naszej i dla godności.

W poczuciu powyższego….

nie ma pytania  pierwszego.

Pytajmy raczej czy wszędzie tam

gdzie jesteśmy „niby” wyjątkiem..

zgadzamy się z takim właśnie

 świata porządkiem..

Nie chcemy pobłażliwości,

nadmiaru łaskawości,

czy też uśmieszków grzeczności,,

Same jesteśmy ważne i odważne,

 mądrością i urodą życia jesteśmy,

 pracujemy, ,pragniemy i oczekujemy…

Jesteśmy tutaj nie uzupełnieniem,

ale właśnie świata tego spełnieniem!

Tak chcemy być traktowane,

tak postrzegane, doceniane i .. kochane.

Nie czekamy na jakieś tam kwiaty,

same przecież jesteśmy

najpiękniejszym bukietem świata

Wiedzcie o tym Panowie!

I pielęgnujcie te kwiaty

codziennie, troskliwie,

z największą uwagą..

tkliwie i żarliwie.

  

Uznajcie naszą dla świata niezbędność

a sielanką się stanie - szara codzienność.

……

Dopowiedzieć tylko chciałam, że chwilami mam wrażenie iż Bóg mógł być kobietą,
bo tak składnego, pięknego, wręcz cudownego wszechświata

 jeden facet nie umiałby stworzyć bez nas (!), hm?....

Kocham Was panowie, ale nie zmienia to faktu że czasem takie mam przemyślenia i już.

Serdecznie wszystkich pozdrawiam, pięknego świętowania życzę i pa.