Zimowe marzenia...

         Zima 2013

Taka piękna, czysta , biała.

taka mroźna, aż skrzy cała,

gwiazdeczkami przepięknymi,

świat dzieciństwa przypomina,

dzieci bawi, cieszy,  i nas z nimi...

Świerk dostojnie dźwiga zimę,

gnie swe gałęzie pod jej ciężarem,

pnie się w górę, w niebo spogląda..

Ten zimowy urok jest boskim darem,

spektaklem, za który nikt opłat nie żąda.

Wrażliwość nasza ucztę ma wielką..

Bo miękki śniegowy puch zakrywa

niedoskonałość architektury wszelką,

nieład  lokalny (zdarza się, bywa),

i estetycznie jest patrząc z góry.

A jaka piękna jest zimowa cisza….

Takie czarowanie i zmienność uroków

Nie każdy oglądać może w ciągu roku,

ale nam właśnie jest cudownie dane

jak świąteczny prezent – darowane…

Wdzięczni bądźmy za takie doznania,

gromadźmy je w sobie, bo to potencjał

na różne w życiu (!) rozczarowania…

Nie ulegajmy zmęczeniu i nudzie,

zima minie szybko i wiosnę obudzi.

Tyle szczęścia mamy do wyczekania

Więc dołóżmy swego własnego starania

aby jutro było dla nas dobre, ciekawe,

a wyczekane marzenia realne, łaskawe.

my przecież zasługujemy na nie ...

bo się we wszystkim bardzo staramy

i marzeń naszych nie zamienimy,

ani nikomu innemu nie oddamy!

Z i m a . . . musimy ją zapamiętać, nacieszyć się, dobrze że nas odwiedziła, rozgościła się, grypę przegoniła, nas do spacerów z dziećmi (wnukami) zmusiła, noski zmroziła i świat otuliła na biało. Pozdrawiam wszystkich ciepło i pa.