A ty do mnie mów...

        Mów jeszcze ...

Mów do mnie jeszcze…

Mów ciepło, mów wierszem

Mów mi o życiu naszym pięknym

Ale o smutnym  -  także mi mów......

Rozmawiaj ze mną o wszystkim i znów

Opowiadaj mi baśń piękną - wysłucham.

Bądź dla mnie dobry,   no dobry mi bądź

Po moich tylko humorach mnie nie sądź

Nas dwoje i nasze zmienne nastroje...

Wzniosły się w przestrzeń prywatną

A my ?   czekajmy aż światła zgasną

I tak oderwani od innych stajemy się

nawet dla siebie duetem dziwnym

Połączeni wszystkimi zmysłami

na dobrą miłość czekamy 
i trwamy...

Ale ty  ?!

Mów do mnie znów i nie przestawaj

A mówiąc najpiękniej nadzieję dawaj

Więc bądź ze mną   i nie bądź smutny

Wspólnie dźwigniemy wszystkie trudy

A  gdy odpłyną  od  nas niepogody...

Pozazdroszczą  nam  siebie i zgody.

Mów do  mnie  cicho  mów szeptem

Mów prawdę lub nie, co tylko zechcesz

Tylko do mnie mów  i  mów jeszcze

i jeszcze,  i nie przestawaj mówić
mimo burze... i deszcze.... 
mów do mnie jeszcze.

A ja ?

Idąc za twoim głosem za szeptem

Nie dam się w tłumie zgubić

I  będę ci  powietrzem ...
Tylko mów do mnie

   mów jeszcze... 

                                            

 

                                          

Na miłe wejście w nadchodzącą powoli  W i o s n ę  -  

życzę prawdziwego ciepła w aurze a także w sercach, 

i pozdrawiam wszystkich - Majka