Świat umierających motyli . . .

W nim

Cisza . . .

A ja się zastanawiam

Czy słowa wypowiadane

Gdy głośno myślę

Niszczą tę boską ciszę ?

Czy tną ją na kawałki

Na ułamki całki

I na co jeszcze 
Może na...

Wiersze?

A cisza . . .

Czy jest rzeczywista?
I jak długo taka zostanie?
I czy na pewno jest na nią nisza
W świecie umierających motyli
Bo jeśli nie ma i jeśli nie tu
To gdzie żyć one będą
Gdzie ? !

 
Taka cisza pozwala
Szczerze zdefiniować siebie 
Odkryć nowe i własne skarby Sezamu
W najgłębszych serca pokładach  
Ułożyć się zgodnie z sobą
Także ze swoim 
E g o

Pozwala:
Zerwać ograniczające pęta
Wyzwolić się dla siebie z wszystkiego co boli
Świat nazywać prawdą najpiękniej
Smak szczęścia poczuć do woli 
Dlatego wołam i proszę 

 C i s z o  ! 
T r w a j   j e s z c z e . . .